Bhaskara sathakam – భాస్కర శతకం
ఈజగమందుఁదా మనుజు డెంత మపోహాత్మకుడైన దైవమా
తేజము తప్పఁజూచునెడఁద్రిమ్మరికోల్పడుఁనెట్లన న్మహా
రాజకుమారుఁడైన రఘురాముఁడు గాల్నడ గాయలాకులున్
భోజనమై తగ న్వనికిఁబోయి, చరింపఁడె మున్ను భాస్కరా!
తాత్పర్యం: భాస్కరా! మానవుడు ఎంత గొప్పవాడైననూ గ్రహయోగ బలము వక్రించినచో నా గొప్పతనమంతయూ తగ్గిపోయి, దేశ సంచారియై తప్పక తిరగవలసిన స్థితి ఏర్పడవచ్చును. ఎట్లనగా శ్రీ రామచంద్రుడు కాలి నడకతో అడవి కేగి ఆకులు, కాయలు మున్నగునవి భుజించి, తిరిగి రాజ్యమునకు వచ్చెను కదా! అలాగే విధి వక్రించినచో ఎంత వాడైననూ విధిననుసరించి నడవవలసిందేనని భావం.
ఉరుకరుణాయుతుండు సమయోచిత మాత్మ దలంచి యుగ్రవా
కృరుషతజూపినన్ఫలముకల్గుట తథ్యముగాదె యంబురం
బురిమిన యంతనే కురియకుండునె వర్షము లోకరక్షణ
స్థిరతర పౌరుషంబున నశేషజనంబు లెఱుంగ భాస్కరా!
తాత్పర్యం: భాస్కరా! మేఘుడు ప్రాణంబున భయము గలుగునట్లు ఉరిమి వెంటనే జనులను రక్షించు పట్టుదలతో నానందము కలుగునట్లు వర్షించును. ఆ విధంగా మిక్కిలి దయగలవాడు సమయానుకూలంగా కఠిన వాక్యములు పల్కిననూ తదుపరి తప్పక మేలునే చేయును, కీడు మాత్రం చేయడు.